Wie zijn wij

Schrijf je hier in

Even voorstellen…

Plenaire sprekers

Dagvoorzitter
dr. Carolina Sissingh

Dagvoorzitter Carolina Sissingh heeft een eigen praktijk. Zij werkt momenteel als psychiater bij de GGZ en in een daklozenproject.

Een eigenwijze psychiater die niet in hokjes denkt.  Lees verder …

Sessie 1: Alertheid en de ontwikkeling van zelfregulatie
Cora van den Tol

Cora is grondlegger van GGZ-instelling De Enghoeve. Ze is werkzaam als psychiatrisch behandelaar en docent.
Als docent geeft ze les bij collega-instellingen en scholen.

“Ik geniet ervan te mogen bijdragen aan groei, autonomie en evenwicht.”  Lees verder …

Sessie 2: Het autonome zenuwstelsel in actie
dr. Marjan Meddens

Marjan Meddens is huisarts en docent bij de Academy for Integrative Medicine (AIM).

“Het lichaam is altijd in actie.”  Lees verder …

Sessie 3: Intelligent Bewegen
Fabio D’AgatA


Fabio D’Agata is directeur van SPAT verandert en auteur van het boek Intelligent bewegen.

“Een verandering bedenk je met je hoofd, maar maak je met je hele lichaam.” Lees verder …

Workshopgevers

Marco Bakker en JEAN Passos

Marco Bakker is psycholoog en oprichter en voorzitter van Stichting Oranjebeek.

Jean Passos is acrobatisch professional en leraar.

“Deze workshop brengt je op innovatieve wijze in beweging!”  Lees verder …

Workshop 2: Boksend Opvoeden
Annie Joosten-Lamey

Annie is docent in het voortgezet speciaal onderwijs en eigenaar van Boksend Opvoeden.

“Boksen is meer dan alleen een sport!”  Lees verder …

Workshop 3: De kracht van vertragen
Gerbrand Martini

Gerbrand is professioneel groepstrainer en -coach in martial arts. Hij geeft ook 1-op-1-trainingen aan jongeren en volwassenen met het trainingsprogramma Jongens in hun Kracht. Daarnaast is hij gecertificeerd coach voor kinderen met een autistische stoornis.

“De zoektocht naar wie je bent, eindigt in jezelf!” Lees verder …

Workshop 4: Intelligent Bewegen
Marloes Nieberg

Marloes is als psycholoog verbonden aan Spat verandert.

Workshop 4: Intelligent Bewegen
Jelle Bouma

Jelle is als personal trainer verbonden aan Spat verandert.

Workshop 5: Dansend leren in de klas
Claudia verlind

Claudia is docent & coach dansend leren.

“Dans als ultiem middel om tot leren te komen!”  Lees verder …

Workshop 6: Therapiehond Miles
Natascha Albers

Natascha is intern begeleider op een school voor speciaal basisonderwijs. Therapiehond Miles assisteert haar daarbij.

“Er gebeuren wonderlijke dingen met de hond erbij.”  Lees verder …  

Organisatie

Organisator van Bewegend (Op)Groeien
Marco van der Linde
Eigenaar van We Walk Jeugdzorg

 Wie is Marco? Lees verder …

Organisator van Bewegend (Op)Groeien
Rob van Weert
Eigenaar van Punt Weerbaarheid

Wie is Rob? Lees verder …

Uitgebreider voorstellen plenaire sprekers

dr. Carolina Sissingh

Een eigenwijze psychiater die niet in hokjes denkt.

We zijn heel blij dat Carolina de taak van dagvoorzitter op zich wil nemen. Op het eerste gezicht lijkt dit misschien een vreemde keuze: een psychiater die over lichaamsbewustzijn en bewegen praat? Niets is minder waar!

Volgens Carolina zijn we in een maatschappij terechtgekomen van vakjes en hokjes, van protocollen en bureaucratie. Zo kijkt zij niet naar haar cliënten en zo wil ze zelf ook niet gezien worden. Het stigma van ‘pillendokter’ wil ze graag doorbreken. Voor haar is het vanzelfsprekend dat lichaam en geest niet van elkaar gescheiden kunnen worden. Ze hebben een wisselwerking met elkaar en ervaren is de beste manier om te leren. “Het lichaam is juist een belangrijk klankbord van je gevoelens en geeft je stevigheid. Ook de zorg voor je lichaam – bijvoorbeeld door goede voeding – is daarbij erg belangrijk. Mensen vragen vaak om pillen om rustig te worden. Ik werk dan liever met ademhalings- en grondingsoefeningen zodat ze de rust zelf in hun lichaam kunnen gaan ervaren.” Carolina vindt het belangrijk dat mensen letterlijk én figuurlijk in beweging komen, maar daarna ook tot stilstand kunnen komen en reflecteren – tot rust komen, gewoon even ‘zijn’. Als mensen weer vertrouwen krijgen in hun lijf, krijgen ze ook meer vertrouwen in zichzelf.

De nadruk leggen op talenten
Een diagnose stellen helpt ons om over hetzelfde te kunnen praten. Maar we moeten erop letten dat we het niet te veel problematiseren en medicaliseren. Carolina heeft het liever over talenten met kwetsbaarheid in plaats van dat ze in termen van problemen en aandoeningen denkt: “Leg het accent op de talenten en de bijzondere kant van iemand: we zijn allemaal individuen met onze eigenaardigheden. We moeten het niet groter maken dan het is. Het hoort bij het leven en bij jou en daar kun je iets mee: je kunt ervan leren en soms dwingt het je om dingen op een andere manier te doen.”

Zoals Carolina het ziet, beginnen er barstjes te komen in een heleboel oude systemen en zijn we er echt aan toe om ons op een andere manier te verhouden tot ziekte en gezondheid, lichaam en geest, zingeving en alles wat er in ons leven gebeurt. Ook ziet ze al veel leuke, nieuwe ontwikkelingen op dit gebied. Door haar inzet voor dit congres wil ze daar graag een bijdrage aan leveren. Een manier om mensen te inspireren en hopelijk een mooie aanzet tot nieuwe initiatieven, ideeën en contacten!

“Laten we alle vakjes loslaten en het allemaal verbinden, ieder op zijn eigen manier.”  Terug …

Cora van DEN Tol

“Ik geniet ervan te mogen bijdragen aan groei, autonomie en evenwicht.”

Cora start haar werkzame leven als logopedist. Al snel loopt ze tegen het probleem aan dat ze niet iedereen kan helpen met het aanleren van vaardigheden. “Voor veel mensen was het nodig om eerst de onderliggende problemen aan te pakken. Veel antwoorden vond ik in de sensorische informatieverwerking: hoe verwerk je prikkels? Wat doet je lijf? En wat is dus de oorzaak van de gedragsproblemen?”
Dit kenmerkt haar passie om verder te zoeken – echt te begrijpen wat iemand nodig heeft. Dit is haar drijfveer om verder te studeren. Ze blijft continu zoeken naar het antwoord op de vraag ‘Wat heb jij nodig om je te kunnen ontwikkelen en om weer fijn in je vel te zitten?’
Als logisch gevolg hiervan wordt ze vanzelf autismespecialist. Door haar specialisme in de sensorische informatieverwerking vinden mensen uit het hele land haar praktijk. Cora verdiept zich verder in deze problematiek en volgt diverse opleidingen.
Ze pakt na een verhuizing haar oude hobby – paarden – weer op. “Soms ging ik met een kind de praktijk uit en werkten we samen met het paard. De combinatie paard – ‘kind met autisme’ stond nog in de kinderschoenen, dus het was erg out-of-the-box-denken. Maar het hielp!”
Om het paard op een professionele manier therapeutisch in te kunnen zetten, volgt Cora de opleiding Equitherapie, die dan net in Nederland bestaat.

GGZ-met: een totaalvisie op zorg.
Cora heeft inmiddels een boerderij met paarden en merkt dat het uit de hand gaat lopen: de vraag is enorm! Om de begeleiding met kinderen op de boerderij goed op te zetten, richt ze in 2006 stichting De Enghoeve op. Cora zelf is inmiddels psychiatrisch behandelaar en De Enghoeve wordt een behandelcentrum.
Op dit moment is De Enghoeve een officiële geregistreerde jeugd-GGZ-instelling. Een van de weinige in Nederland die over een buitenlocatie beschikt. “Het idee erachter is om het reguliere op een andere manier neer te zetten: dus een GGZ-met te zijn. We doen het met elkaar, met de omgeving. We hebben een totaalvisie op zorg en op ontwikkeling en gezondheid. Je kunt een probleem niet los zien. Er zit een heel systeem omheen. Er zit een hele samenleving omheen. Dat kan alleen in beweging opgelost worden.”

De behandelmethodiek van Cora is gebaseerd op alertheid: “Alleen in de ontspannen alertheid kun je leren en je ontwikkelen. De basisvraag is dan steeds: wat heeft dit kind nodig in deze situatie om in die ontspannen alertheid terecht te komen? En hoe leert het kind om daar zelf te komen?”  Terug … 

dr. Marjan Meddens

“Het lichaam is altijd in actie.”

Marjan is als huisarts altijd al een doorvrager geweest. Veel klachten zijn niet te vangen in een officiële diagnose en worden door artsen al snel onverklaard genoemd. Volgens Marjan zijn deze gemakkelijker te verklaren als je de dynamiek van het lichaam volgt.
Dat dit bijzonder is, wordt haar duidelijk als ze wordt benaderd door de universiteit in verband met een onderzoek naar Somatisch Onvoldoende verklaarde Lichamelijke Klachten (SOLK). “Mijn reactie was ‘ik heb helemaal geen SOLK, dus daar ben ik helemaal niet goed in.’ Maar dat was nou juist de clou: wij hebben die niet omdat wij meerdere verklaringsmodellen gebruiken.”
Doordat ze veel patiënten ziet die kampen met hyperventilatie, raakt ze gefascineerd door het autonome zenuwstelsel. Ze komt tot de conclusie dat heel veel klachten daarmee verklaard kunnen worden: “Je hoeft geen complementair werkende arts te zijn om het te snappen en ermee te werken. Het gaat over zenuwen en stoffen die zich in het lichaam bevinden. Het gaat om de balans. Dit alles is op lichaamsniveau.”

Van ziektebeeld-denken naar balans-denken.
Marjan verbaast zich erover dat deze kennis er wel is, maar zo weinig in de praktijk wordt gebruikt. “Artsen en psychologen leren in het begin van hun studie alles over het autonome zenuwstelsel als onderdeel van een gezond lichaam: hoe het lichaam van nature werkt. Vervolgens wordt er aandacht geschonken aan ziektes: de patiënt heeft een ziekte en die ga je benoemen en proberen op te lossen. In dat hele gedefinieerde ziektebeeld-denken komt het autonome zenuwstelsel nauwelijks meer voor want het is niet kapot of ziek.” Bij balans-denken ga je ervan uit dat de klachten ontstaan doordat er een disbalans is. Dit is een omslag in denken.

Het lichaam in actie!
We vergeten vaak dat het lichaam in rust ook in actie is: “We hebben vaak het beeld dat we bijvoorbeeld óf aan het sporten zijn, óf aan het bijkomen daarvan. In dat laatste geval doen we niks. Dat is voor het lichaam niet waar – het lichaam doet heel veel: verteren, ontvangen, herstellen, ontspannen, je immuunsysteem opbouwen…” Dit is het lichaam in parasympatische actie. Veel klachten zijn op te lossen door dit deel van het zenuwstelsel te stimuleren. Volgens Marjan is belangrijk dat de patiënt hier zelf een actieve rol in speelt: “Door ze zelf te laten benoemen hoe de balans is, gaan ze er ook over nadenken. Mensen komen dan in beweging op de parasympatische kant.” Ze maakt hierbij veel gebruik van beelddenken, een methode waarbij het lichaam meedoet: de lichamelijke sensatie wordt gekoppeld aan een verhaal.      
Het voordeel hiervan is dat patiënt meer inzicht krijgt.  “Als artsen zoeken naar een officieel ziektebeeld, dan wordt de patiënt vaak gerustgesteld als die ziekte niet wordt gevonden. Maar de patiënt is niet geholpen. De klacht is niet weg en de verklaring ontbreekt.”

Marjan heeft als doel om deze kennis door te geven aan anderen, in eerste instantie aan collega’s. Ze doceert aan het opleidingsinstituut voor integrale geneeskunde in Nederland, werkt als coach voor zorgwerkers en geeft geregeld workshops.  Terug … 

Fabio D’Agata

“Een verandering bedenk je met je hoofd, maar maak je met je hele lichaam.”

Fabio, een enorme sportliefhebber, doet de opleiding tot sportleider en sportmarketeer. Tijdens zijn opleiding leert hij alles over anatomie, technieken en trainingsmethodes in alle denkbare sporten. Op zijn 23e vindt er een omslag in zijn leven plaats. Fabio ontwikkelt een angst- en paniekstoornis, is somber en heeft veel serieuze klachten. Deze akelige periode heeft er wel voor gezorgd dat hij inzichten heeft opgedaan die hem gebracht hebben tot waar hij nu is: “Ik ben toen anders gaan bewegen, anders gaan sporten. Ik heb daarin niet de dingen gedaan die me altijd geleerd zijn, maar ik heb de focus veel meer gelegd op mijn persoonlijke groei en op de wens die ik had. Dat was ten eerste van die klachten afkomen. Maar ik had nog veel meer dromen en wensen!”

Sport als middel, niet als doel
Fabio ontdekt dat hij voornamelijk sport voor nogal oppervlakkige doelstellingen, zoals winnen of er goed uitzien. Hij is nu vooral geïnteresseerd in de vraag: hoe kan ik sporten/bewegen inzetten zodat het mij gaat helpen in mijn leven? Dit lukt hem door andere keuzes in het leven te maken en zijn lichaam opnieuw te ontdekken. “Ik ben er in retroperspectief achter gekomen wat ik nou eigenlijk precies gedaan heb. En wat de route is geweest naar deze fantastische weg die ik ben ingeslagen. Ik ben daardoor heel snel van mijn klachten af gekomen en heb de ene droom na de andere droom kunnen vervullen.” De manier van bewegen die Fabio ontwikkelt, noemt hij: Intelligent bewegen. Om te onderzoeken of deze methode ook voor andere mensen werkt, brengt hij dit kleinschalig in de praktijk. De conclusie is: deze methode is ook het antwoord bij andere mensen, met andere vraagstukken.
De eenmanszaak die hij 10 jaar geleden oprichtte, is inmiddels uitgegroeid tot een bv met een multidisciplinair team. Er is momenteel een samenwerking met het UMC Utrecht en tot de klanten behoren het Ministerie van Defensie en het Openbaar Ministerie.

Ondanks deze grote namen is het concept nog steeds erg innovatief. “We weten allemaal wel dat beweging heel veel positieve effecten heeft op mensen. Maar heel vaak houdt het daar dan bij op. Maar je kunt ook fout sporten: je kunt jezelf kapot sporten, je kunt blessures oplopen, je kunt jezelf overtrainen, je kunt gaan sporten met de verkeerde instelling. Dat helpt allemaal niet.”
Fabio heeft een diepe drang om zijn boodschap uit te dragen zodat deze werkwijze meer gaat worden toegepast: “Als je bewegen goed inzet als middel kan er daadwerkelijk een groei worden doorgemaakt en kunnen vaardigheden worden ontwikkeld. Met name in de psychiatrie valt hier echt een wereld te winnen.”  Terug … 

Uitgebreider voorstellen workshopgevers

"We gaan de hersenen, het lichaam, de gedachtes en de zwaartekracht uitdagen"!
MARCO BAKKER EN JEAN PASSOS

Marco en Jean brengen je in deze workshop op innovatieve wijze in beweging!
De 4 speerpunten zijn:
• Vertrouwen
• Samenwerken
• Balans
• Comfortzone

Marco Bakker (1970) is grondlegger van Oranjebeek Instituut en oprichter en voorzitter van Stichting Oranjebeek. Hij is psycholoog, en heeft diverse opleidingen in binnen en buitenland gevolgd. Naast diverse dansopleidingen heeft hij de opleiding tot psychotherapeut en het ITIP (school voor leven en werk) en de opleiding neurological cooperation psychology in Zwitserland afgerond.
In het Oranjebeek instituut geeft hij individuele therapie, groepstherapie en is hij voortrekker voor collega psychologen, hij geeft colleges neurologie en psychologie. Marco werkt nauw samen met diverse psychologen, therapeuten en ervaringsdeskundigen en psychiaters. In 2021 is Marco als voorzitter Stichting Oranjebeek gestart waaruit verschillende nieuwe trainingen en projecten ontwikkeld worden om de connectie tussen ratio en gevoel nog meer in balans te brengen. Wanneer je ratio en gevoel eerst van elkaar loskoppelt (behandelt) om ze vervolgens met elkaar te laten integreren, ontstaat er een optimale verbintenis die diep tot aan de wortel reikt. De kans op wezenlijke verandering is hierdoor groot, je reset als het ware je hele zijn.

Jean Passos (1981) is een Braziliaans / Nederlands docent en acrobatisch artiest. Hij heeft jarenlang in verschillende circusdisciplines gewerkt en acrobatische shows gegeven. Sinds 2003 werkt hij in Europa. Jean heeft ervaring als docent en choreograaf voor verschillende circusacts voor beginners en gevorderden. Door zijn internationale werk heeft hij met vele culturen kennis gemaakt. Naast acrobatiek en circuslessen heeft Jean tevens theaterklassen voor downsyndroom kinderen gegeven. Hij is in 2019 met Marco een samenwerking aangegaan om een nieuw programma te ontwikkelen, Arobatic Mental Health; waarbij ontdekt wordt hoe ratio en gevoel kunnen samenwerken, maar ook elkaars tegenpolen kunnen zijn.

Terug …

"Boksen is meer dan alleen een sport!"
Annie Joosten-Lamey

In de workshop laat Annie ons kennismaken met de pedagogische waarden van het boksen: we horen de filosofie achter de methodiek maar uiteraard gaan we ook fysiek aan de slag om het zelf te kunnen ervaren.

Voor Annie is de cirkel rond:
Twintig jaar geleden accepteert ze een baan als docent op een cluster-4-school: hier zitten leerlingen met een licht verstandelijke beperking en een complexe gedragsproblematiek. Ze wil heel graag met deze jongeren werken maar voelt dat ze zelf fysiek en mentaal weerbaarder moet worden om deze zware baan aan te kunnen. Ze kiest ervoor om te gaan boksen en dat blijkt een schot in de roos! Ze raakt verslingerd aan de sport en gaat zelfs meedoen aan wedstrijden. Dit blijkt niet onverdienstelijk: ze wordt in 2010 en 2011 Nederlands kampioen en komt in de B-selectie van het nationaal team terecht.

Boksen als pedagogisch middel
Op haar 35e stopt ze met meedoen aan wedstrijden start een eigen praktijk. Ze zet boksen nu in als middel om jongeren en gezinnen te begeleiden met weerbaarheids- en agressievraagstukken. Al gaandeweg krijgt ze steeds meer vragen van professionals (trainers, coaches en therapeuten) over het door haar ontwikkelde programma.
Om aan deze grote vraag te voldoen, start ze in 2019 met Boksend Opvoeden. Hier worden trainers opgeleid om met deze methodiek te werken in de zorg, de hulpverlening en het onderwijs. Het programma kan bij een specifieke hulpvraag of preventief ingezet worden. Het animo is groot: er worden cursussen in heel Nederland gegeven en inmiddels zijn er al 400 trainers die met deze methodiek werken.

Het is mooi als twee passies samenkomen:
“Boksen is leukste spelletje wat er is, maar onderwijs vind ik ook fantastisch!”  Terug …

"De zoektocht naar wie je bent, eindigt in jezelf!"
Gerbrand Martini

 

In de workshop laat Gerbrand je kennismaken met De Kracht van Vertraging: een van de belangrijke kernwaardes in zijn trainingsprogramma.

Van origine is Gerbrand in zijn professionele leven docent in het middelbaar onderwijs. Het leren en coachen van jongeren breidt hij vervolgens uit met een kindercoachopleiding en een opleiding voor autismevriendelijke coach. In deze opleidingen leert hij veel – zoals het stellen van goede vragen – maar naar zijn gevoel ontbrak daarin een hoop: “Ik miste de verbinding, de verdieping en de werkelijke zachte kracht.”

De zelfhelende kracht van het lichaam
In zijn eigen persoonlijke ontwikkeling hebben martial arts een grote rol gespeeld.
In zijn jeugd heeft Gerbrand te maken met huiselijk geweld. Als hij 7 jaar is, brengt zijn moeder hem naar een judoschool. Een beslissing waar hij haar nog steeds dankbaar voor is. In judo komt hij zichzelf tegen en vanaf die tijd beheerst het zijn leven! Vanwege een blessure moet hij zijn droom loslaten om op hoog niveau deze sport te beoefenen maar hij traint wel door. Hij komt vervolgens in aanraking met twee andere vormen van martial arts: Nin-Jutsu en Tai Chi: “Twee tegenovergestelde vormen van martial arts; met Nin-Jutsu leerde ik vooral de technische vaardigheden en in Tai Chi leerde ik om heel zacht te worden vanuit ontspanning.”
Gerbrands zoektocht bestond eruit om de heling van het eigen lichaam te ontdekken: “Het is niet zo moeilijk om iemand in 3 seconden knock-out te slaan. Het is veel moeilijker om iemand in 3 seconden te helen. Daar was ik heel nieuwsgierig naar! Het antwoord ligt in de ontspanning, in de vertraging. Pas dan is het mogelijk de energie van het trauma los te laten.”

Per toeval komt hij in contact met een gezin dat worstelt met het gedrag van hun 8-jarige zoon; de jongen vertoont ernstige adhd-problematiek en is communicatief beperkt. Gerbrand biedt aan om een-op-een met de jongen te trainen en is zelf verwonderd over het effect. De jongen maakt d.m.v. zijn bewegingsoefeningen een hele ontwikkeling door: hij wordt rustiger maar ook communicatief vaardiger. Dit is de start voor de ontwikkeling van zijn eigen trainingsprogramma Jongens in hun Kracht: In deze training leert hij jongeren en volwassenen om patronen te doorbreken en bewust te kiezen voor wie ze werkelijk zijn.

“Door te bewegen kom je weer terug in je kern, je oorspronkelijkheid, je authenticiteit.”  Terug …

"Dans als ultiem middel om tot leren te komen!"
Claudia Verlind

Tijdens de workshop laat Claudia je ervaren hoe je dans en beweging kunt inzetten in de klas. Dit verbetert de motoriek en het ruimtelijk inzicht, wat ook ten goede komt aan het lezen en schrijven. Een positief leerklimaat, betrokkenheid en gezondheid zijn de bijkomende voordelen.

Claudia danst al haar hele leven voor haar plezier. Dat dans en beweging meer dan alleen plezier kunnen geven, merkt ze als ze zelf met een burn-out kampt. “Ik sleepte mezelf op een avond naar de sportschool en volgde een Zumba-les. Daarna viel voor mij het kwartje: dans/beweging kan ook zoveel betekenen voor de psyche!”
Met dit inzicht besluit ze de opleiding tot danstherapeut te gaan volgen. De psychofysieke aanpak – lichamelijk doen en ervaren om mentale (en sociale) vaardigheden te verwerven – wordt de rode draad in haar werkzame leven. Ze wordt Rots en Water trainer en geeft taal- en rekendanslessen in het primair onderwijs.

In beweging leren lezen
Tijdens de Coronaperiode valt haar werk op scholen volledig weg. Claudia heeft nu tijd om zich te wijden aan een idee dat al langer bij haar leeft: een dansend-leren-programma ontwikkelen voor groep 3. Dat bleek niet alleen een goed idee, er bleek ook veel behoefte aan te zijn!
Te veel en vooral te vroeg wordt er een beroep gedaan op het kinderbrein terwijl dit nog niet aan lezen toe is. De verbindingen in de hersenen die nodig zijn om te kunnen leren lezen, zijn dan vaak nog niet ‘klaar’ – dan kunnen er problemen ontstaan. Veel en vaak oefenen is geen oplossing. Eerder beginnen ook niet. Zorgen dat een kind in zijn ontwikkeling toe is aan leren lezen wel!
De kern van Claudia’s programma is het dansalfabet: de klank en het ‘plaatje’ van de letter worden uitgebreid met een beweging. Het programma bestaat verder uit lateralisatie-oefeningen en ontspanningsoefeningen: beide ondersteunen de voorwaarden om tot leren (lezen) te komen.

Dansend leren is meer dan bewegend leren: “Doordat je met complexere bewegingen werkt (coördinatie) én muziek en ritme toevoegt, spreek je meerdere gebieden in de hersenen aan waardoor het nog beter in het lijf terechtkomt.” Zoals prof. dr. Erik Scherder zei: “Dans is de top van de verrijking omdat dit bewegen, muziek en denksport combineert. Het optimum zou zijn om dans te integreren in het onderwijs. Dit komt de ontwikkeling van kinderen zeer ten goede.”
Momenteel loopt de pilot nog en wordt er al gewerkt aan het opzetten van een online platform waar leerkrachten op kunnen inloggen.

“Het Nederlands onderwijssysteem kan ik niet veranderen; ik kan er wel iets moois aan toevoegen.”  Terug …

“Er gebeuren wonderlijke dingen met de hond erbij.”
Natascha Albers

In de workshop met Miles ervaar je dat het effectief is om vanuit een kalme energie te handelen.

Natascha schaft Miles als puppy aan. Het volgen van een gehoorzaamheidstraining mondt uit in een nieuwe hobby: ze lopen samen topsport en eindigen hierin wereldwijd zelfs op het hoogste niveau.
Omdat Natascha weet dat Miles dit hoge niveau niet altijd kan blijven vasthouden, gaat ze nadenken over zijn toekomst. “Ik had de wens om mijn werk met mijn hobby, de honden, te combineren. Ik vond Miles daar een geweldig geschikte hond voor. Hij is supersociaal en invoelend naar mensen en naar andere honden.” Miles wordt toegelaten tot de opleiding en haalt in 2018 zijn diploma tot gecertificeerd therapiehond (psychosociaal hulphond). Natascha zelf is gediplomeerd in het werken met kinderen met gedragsproblematiek en ASS-leerproblematiek. Miles blijkt hierin een toegevoegde waarde te hebben.
Ze hoopt in januari de Topdogtraining af te ronden. Dan is niet alleen Miles gediplomeerd, maar kan Natascha in principe ook andere (geteste) honden inzetten.

De werkweek van Miles.
Twee keer per week geeft Natascha weerbaarheids- en sociale vaardigheidstrainingen met Miles: ”Een kind dat heel ingetogen is, leert tijdens de training rechtop te lopen en zelfverzekerd te zijn. Die houding heb je namelijk nodig om met de hond te kunnen werken. Als vanzelf neemt het kind dat ook weer mee de klas in. Door de interactie met de hond ontstaat er ook ontspanning, openheid en lol. Door de kalmerende werking kan het kind weer tot leren komen.”
Daarnaast wordt Miles naar behoefte ingezet. Als kinderen bijvoorbeeld gefrustreerd, boos of gespannen zijn, kan het contact met de hond hun stressniveau laten dalen. Ook vertrouwensgesprekjes gaan makkelijker met Miles erbij.
Specifiek wordt Miles ook ingezet in het leren lezen. “Kinderen die moeite hebben met lezen, durven vaak niet meer hardop te lezen omdat zij zich schamen voor hun leesvaardigheid. De hond zit in een andere rol dan de leerkracht. Hij kruipt tegen de kinderen aan en de kinderen lezen de hond voor. Mijn ervaring is dat ze AVI-niveaus vooruitschieten.” Het lezen met Miles wordt ook ingezet als leesmotivatie: de kinderen oefenen gedurende de week wat ze Miles gaan voorlezen. Ze kijken uit naar hun moment met Miles. Dat werkt als een beloning.

“Soms lopen kinderen op hun tenen en al fladderend mee naar de hond. Daarna lopen ze op hun hele voet en met een ontspannen gezicht weer terug naar de klas.”  Terug …

Uitgebreider voorstellen organisatoren

Marco van der Linde

Organisator van congres Bewegend (Op)Groeien

Ik ben Marco van der Linde (1970), woon in Breda en ik ben sinds 2003 werkzaam in de (jeugd)hulpverlening. In 2003 ben ik gestart als sociaalpedagogisch werker in de maatschappelijke opvang in Breda. Vanaf 2005 werk ik met pubers van wie de ontwikkeling wordt verstoord of afgeremd door allerlei oorzaken – eerst als pedagogisch medewerker op een open behandelgroep en later op een gesloten jeugdzorggroep (Jeugdzorg Plus). Naast het groepswerk heb ik mij beziggehouden als drugsconsulent, Rots & Water trainer en als coach voor nieuwe jonge pedagogisch medewerkers. Ook volgde ik trainingen gericht op omgaan met agressie en conflicten, en trainingen oplossingsgericht werken.
In 2014 ben ik als zelfstandige gestart met We Walk Jeugdzorg. Deze actieve interventie voor jongeren met (gedrags)problemen is gebaseerd op de methodiek Ervarend Leren. We Walk maakt door samenwerkingen veelvuldig gebruik van de kennis van andere ervaren hulpverleners en trainers. Mijn sterke punten zijn vraaggericht werken, luisteren en aansluiten bij de belevingswereld van jongeren.   Terug …

Rob van Weert

Organisator van congres Bewegend (Op)Groeien

Ik ben Rob van Weert (1960) en ik ben in 1997 begonnen in de jeugdhulpverlening als pedagogisch medewerker in de RJJI Den Hey-Acker in Breda. Hier gaf ik socialevaardigheidstrainingen en diverse trainingen op fysiek gebied voor jongeren. In 2004 ben ik overgestapt naar de reguliere jongerenhulpverlening in een open behandelsetting; hier verzorgde ik onder andere agressieregulatietrainingen voor kinderen en hun ouders. Daarnaast heb ik ruime ervaring opgedaan in het werken met systemen, autismeproblematiek en het geven van brugklastrainingen.
In 2005 kwam ik in contact met psycho-fysieke methodieken als Rots en Water en Methode B. en vielen veel puzzelstukjes op hun plaats: mijn bagage van diverse benaderingswijzen, trainingen, competenties en vaardigheden kwamen samen in één methodiek. Ik realiseerde me dat ik het thema weerbaarheid nog breder wilde gaan uitdragen.
Dit resulteerde in 2006 in het opzetten van Punt Weerbaarheid. De trainingen die we verzorgen bij Punt Weerbaarheid zijn gebaseerd op technieken uit de psychomotorische therapie, cognitieve gedragstherapie en oplossingsgericht werken. Ook maken we gebruik van diverse ademhalingstechnieken en aspecten uit de Oosterse vechtsporten. Voor mij is mensgericht werken een belangrijke kernwaarde; al onze trainingen zijn maatwerk.  Terug …